اولین چیزی که باید به آن توجه کرد این است که این فیلم یک فیلم کاملاً انگیزشی ضد جنگ است که هدفش نشان دادن وحشت‌های جنگ جهانی اول به عنوان یک هدف منطقی و تاریکی که در زیربنای جبهه نبرد شکل می‌گیرد به عنوان یک هدف عمیق و انسانی روایت می‌شود.
All Quiet on the Front آموزش روشنی از رد این واقعیت خشن ارائه می‌دهد، که منعکس کننده مزخرفات عظیمی است که در مبارزه ناشی از منطق برتری طلبانه در ادارات نظامی و دولتی رخ می‌دهد. عواقب چنین مفاهیمی میلیون‌ها سرباز را برای چیزی پوچ در منجلاب ترس و اضطراب زنده ماندن قرار می‌دهد.
فیلم یک دوئل غیرضروری شخص با شخص است، بدون پرچم، بدون هیچ ملیتی، نه خوب و نه بد. هیچ ناجیی لحظه آخری یا انسانی وجود ندارد که از آینده تاریکی که جنگ در انتظارش است نجات دهد، بلکه فقط مردانی هستند که برای ایدوئولوژیی که از دوران جوانی به خورد آنها داده‌اند، با یکدیگر می‌جنگند.
به همین دلیل، All Quiet on the Front خط اخلاقی خود را به دو سناریو تقسیم می‌کند: قربانیان در سنگر که تمام وزن منطق اسلحه را که چیزی جز مرگ نیست، متحمل می‌شوند، و سناریو قدرتمندانی که برای کشتن و به مرگ نزدیک کردن دیگران، شطرنج بازی می‌کنند.
یکی دیگر از جنبه‌های باشکوه و قدرتمند در داستان، فرآیند بلوغ است که از طریق آن قهرمان داستان را در ورطه‌ی شخصیت‌پردازی پیچیده قرار می‌دهد. در اینجا عناصر مادی جنگ افروزی ناب، مانند خون و گل، مدام در فیلم حضور دارند.
آنها دو ماده طبیعی هستند، نمونه‌ای از طبیعت و خود زندگی، که برای هدفی وحشتناک در هم آمیخته می‌شوند، اما به طور متناقضی موفق می‌شوند زیبایی را در روند بلوغ پسری که بدون اینکه بداند در مورد چه چیزی زندگی می‌کند، نشان دهند.
این فیلم بر اساس رمانی به همین نام اثر اریش ماریا رمارک در سال ۱۹۲۹ ساخته شده‌است. کارگردانی این فیلم به عهده ادوارد برگر بوده و در آن بازیگرانی همچون دانیل برول، آلبرشت شوخ، سباستین هالک، فلیکس کامرر، آرون هیلمر، ادین حسنوویچ و دیوید اشتریسو ایفای نقش کرده‌اند.
داستان این فیلم در سال‌های پایانی جنگ جهانی اول اتفاق می‌افتد و زندگی سربازی آلمانی به نام پائول بویمِر را دنبال می‌کند که پس از ثبت‌نام در ارتش آلمان با دوستانش، خود را در معرض خطر واقعیات جنگ می‌بیند و نخستین امیدهای آنها برای قهرمان‌شدن را از بین می‌برد.
در جبهه غرب خبری نیست نخستین بار در جشنواره بین‌المللی فیلم تورنتو در ۱۲ سپتامبر ۲۰۲۲ به نمایش درآمد و در ۲۸ اکتبر ۲۰۲۲ برای پخش در نتفلیکس منتشر خواهد شد. این فیلم در اوت ۲۰۲۲ به عنوان فیلم ارسالی آلمان برای جایزه اسکار بهترین فیلم بین‌المللی در نود و پنجمین دوره جوایز اسکار اعلام شد.
در سال ۱۹۱۷ و زمان جنگ در آلمان، پائول بویمر (فلیکس کامر) در مورد سن خود دروغ می‌گوید تا بتواند در کنار دوستانش — که همهٔ آنها مردان بسیار جوانی هستند و مملو از عقاید رمانتیک و میهن‌پرستانه هستند — نام‌نویسی کند. واقعیت جنگ تقریباً بلافاصله شور و نشاط آنها را از بین می‌برد. پائول در زمان بسیار کوتاهی با تجهیزات کم، حداقل آموزش، و یونیفرم سرباز دیگری که به سرعت تعمیر شده بود، به یک سنگر ارسال می‌شود. فقط توصیه‌های سخت یک جانباز مسن‌تر مانع از تبدیل‌شدن او به یک آمار ناگوار دیگر در روز نخست جنگ می‌شود.
در جبهه غرب خبری نیست نخستین بار در چهل و هفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم تورنتو در ۱۲ سپتامبر ۲۰۲۲ به نمایش درآمد. در نخستین اکران فیلم، سازندگان فیلم گفتند که «آغازِ فیلم‌برداری زمانی بود که اتحادیه اروپا در خطر فروپاشی قرار داشت، آمریکا شاهد احیای پوپولیسم دست‌راستی بود و بریتانیا سفر برگزیت خود را آغاز کرده بود» و این «چیزی است که به موقع باید گفت […] باید به ذهن ما بازگردانده شود که ملی‌گرایی یا میهن‌پرستی یا تقسیم کشورها واقعاً منجر به پیشرفت نمی‌شود». پس از یک نامزدی انحصاری در تئاتر پاریس در نیویورک در ۷ اکتبر، این فیلم از ۱۴ اکتبر به سینماهای منتخب گسترش می‌یابد، و سپس در ۲۸ اکتبر در نتفلیکس پخش خواهد شد.
در وبسایت بازبینی‌خوانی راتن تومیتوز، ٪۹۴ از ۷۰ بررسی منتقدین مثبت است و این فیلم میانگینِ امتیاز ۸٫۴/۱۰ را در اختیار دارد. اجماع این وبسایت چنین می‌نویسد: «هم بموقع و هم جاودان، در جبهه غرب خبری نیست با تمرکز بر بیهودگیِ جنگ، قدرت منابع کلاسیک خود را حفظ می‌کند.» این فیلم در متاکریتیک، که از میانگین وزنی استفاده می‌کند، بر اساس نظر ۳۰ منتقد امتیاز ۷۵ از ۱۰۰ را کسب کرده که نشان‌گر «نقدهای عموماً مطلوب» است.
