همه‌اش شبیه کابوس است. انگار بشر به عصر توحش باز گشته است! خون‌ریزی به ارزش تبدیل شده است. جنون فوران کرده است.
ما ایرانیان بیش از همه در معرضِ دلهره و اضطرابیم. بوی خشونت و نفرت همه جا پیچیده است. کلامی از مهر و آرامش در میان نیست. خبری از دوستی و مهربانی و صلح نمی‌رسد. نزاع و ستیز به رفتاری عادی تبدیل شده است. خبرها وحشت‌انگیز است. هر روز خبری هولناک برای تلخ‌کامی و اندوه و ترس وجود دارد. پنداری دروازه‌های شرارت از هر سو گشوده است. در این میانه، خبر قتل داریوش مهرجویی، کارگردان ۸۵ ساله و همسرش، مو بر بدن آدمی راست می‌کند.
اینجا چه خبر است؟ قرار است چه خبر شود؟ مسئله‌مان چیست؟ تار موی زنان یا حفاظت از جان شهروندان؟ حفظ حیات آدمیان یا تحریک دائمی آنان به خشم و خشونت و کشتار؟ این بلا از کجا نازل شده است؟ قرار است به کجا ختم شود؟
