اختصاصی | مهدی عباسی
نام فیلم:
«زندگی شفگت انگیز (زندگی پس از مرگ) – After Life »
بازیگران: آرتا ایورا، سوسومو تراجیما و کیوکو کاگاوا
کارگردان: «هیروکازو کورئیدا – Hirokazu Koreeda»
محصول سال ۱۹۹۸ ـ ژاپن
خلاصه داستان:
در مکانی مرموز بین زمین و آسمان افرادی تازه مرده توسط تیمی از متخصصان دعوت می‌شوند تا برایشان در اتاق‌هایی مستقل فیلمی از زندگی‌شان نمایش داده شود. سپس به آنها سه روز فرصت داده می‌شود تا لحظه‌ای کلیدی در زندگی خود را انتخاب کنند تا به بهشت شخصی‌شان تبدیل شود و به ابدیت فرو روند…
این فیلم ما را به یک دنیای جدید دعوت می‌کند. یک ایده زیبا را به تماشاگر ارائه می‌دهد. مردگان می‌توانند لحظاتی شاد را که در زندگی تجربه کرده بودند با خود به دیار مردگان ببرند. بُعدی خارق‌العاده و فلسفی از سوالات اساسی درباره مرگ که به گونه‌ای ظریف در فیلم مطرح می‌شود، مانند اینکه زندگی موفق چیست؟ چه چیز در زندگی را به خاطر بسپاریم؟ شادی در زندگی را چگونه تعریف کنیم؟
کاوش‌های لطیف کارگردان در معنای زندگی همچون روزمرگی، عشق، روابط خانوادگی و … حالاتی مینیمالیستی که شاید بعنوان معجزه‌ای کوچک از فیلم تلقی گردد.
«خاطرات» شاید معنایی متفاوت به مضامین اصلی فیلم دهد و به ما اجازه می‌دهد تا با بازسازی و جاودانگی گذشته احساسات واقعی بروز داده شوند. در واقع «زندگی شگفت انگیز» فیلمی درباره مرگ نیست، بلکه بیشتر درباره زندگی است. شاید ایده اصلی آن بسیار ساده بنظر برسد، اما فوق‌العاده زیباست.
در «زندگی شگفت انگیز» مصاحبه‌ها بسیار جذاب هستند. شاید در نگاه اول دشوار و دیرفهم به نظر برسند که آیا جزو فیلمنامه بوده‌اند یا توسط نا بازیگران بداهه‌گویی می شوند ولی همین که سینما این فرصت و انتخاب را به شخصیت‌ها می‌دهد که به زندگی بازگردند و با مرور خاطراتشان نقطه عطفی را همراه خود کنند این فیلم را منحصر بفرد می‌سازد.
داستان فیلم، ما را به شکلی خاص به برزخی می‌برد تا در جستجوی معنای زندگی سوالات بدون پاسخ را پیش روی ما قرار دهد. برزخی نامتعارف بین زندگی زمینی و ماوراء که خارج از هرگونه کلیشه نامتعارف است. مضمونی که سرچشمه اش تعالیم شینتو نیز می‌تواند باشد: «در خاطرات گذشته‌ات سیر کن و بهترین آنها را برگزین و همراه ساز.»
